zaterdag 15 juni 2013

zieken huis kreta nr 1

Ik staar  naar het plafond en durf niets te bewegen  elke beweging produceert een geluid  een piep of een bel ,mijn goede vriend Toon heeft net afscheid genomen en belooft morgen om 1 uur op bezoek te komen nu pas dringt het tot me door dat ik alleen ben en in een ziekenhuis ver weg lig en wil niet dat de emotie het van me wint en denk snel aan iets anders eigenlijk wordt ik boos op mezelf ,hoe heb ik zo dom kunnen zijn na al die waarschuwingen die ik thuis al had te negeren  de pijn in mijn linkerarm kwam regelmatig terug en steeds heviger ik was zo gefixeerd op eerst vakantie en  daarna zien we wel .
Aan de overkant van mij liggen twee mannen de een komt uit België en de ander uit Nederland de Belg heeft een zware  longontsteking  de ander wacht op een vliegtuig naar Athene waar hij een open hart operatie zal ondergaan ik weet nog niets van mijn toestand alleen dat mijn bloeddruk schrikbarend hoog is en gestabiliseerd moet worden om het kwartier heb ik het gevoel dat mijn arm wordt afgezet geen moment heb ik die nacht rust het lawaai van de zuurstofpomp en bloeddrukmeters het is zo vermoeiend geen enkele privé moment als je op de po  moet plassen en ik moet zo vaak ik wordt echt gek van mezelf en gooi de  ene sorry na de andere er uit ,gelukkig wordt het weer dag en de middag begint bijna 1 uur ...de deur gaat open en Christina verschijnt met een geschrokken gezicht en vraagt of ze met de dokter mag praten ja natuurlijk , en ze komt even later terug met een bedrukt gezicht 'Elsa ga je niet liever naar Nederland hij wil je opereren hier maar dit ziekenhuis is klein "  nee waarom zou ik ,antwoord ik of ik nu dood ga hier of daar ....'nee ze gaan vloeistof inspuiten om te zien wat er met je hart is en daar kan je van in coma raken ,
alles flitst nu  door mijn hoofd even slaat de paniek toe een paar seconde ik onderdruk ook dit gevoel ..ik ben nooit  bang geweest geen seconde voor de dood dus waarom nu wel?.. nee ik ga zingend als ik het van te voren zou weten... na Crisna komt Kostas met  een big smile op zijn gezicht wat ga je nu doen schat we zijn ons rot geschrokken " Kostas  ik wil gewoon hier geopereerd worden begin ik ,want of ik nu hier dood ga of thuis '  hij begint nog harder te lachen en zegt ; schat luister zo'n goed hart als jij hebt laten ze niet dood gaan ze gaan het beter maken echt ,ook ik schiet nu in de lach en zeg ja Chris had  het over coma ,ze heeft boeken meegenomen en kijk naar de titel van een van de boeken ha ha ..Coma 
















Geen opmerkingen:

Een reactie posten