Een fantastisch mooie dag met Peter en Toon op de boot naar Spinelonga, het lepra eiland voor de kust van Elounda
We besloten om daarna nog wat te drinken in een rustig gedeelte van de stad terug lopend naar het bus station begon de ellende, Toon wilde geen enkel risico nemen en nam een taxi naar het medical centrum in Malia ,na wat eerste handelingen werd ik voor mijn gevoel in een Mickey Mousse ambulance naar een clinic in Heraklion vervoerd bij elke bocht hing ik in de touwen , en even later lag ik op de intensive care.
De tweede dag is aangebroken op de intensive care maar er gebeurd met mij nog niets terwijl aan de overkant van alles aan de hand was, die nacht hebben ze de Belg in slaap toestand gebracht zodat hij niet aldoor de slangen en maskers uit zijn lijf trekt ook hebben ze hem tweemaal gereanimeerd terwijl ik zachtjes mompelde in mezelf ...kom op ga niet dood, kom op verdomme ,er zijn geen gordijnen of schermen waarmee ze alles verbergen je maakt het visueel allemaal live mee gelukkig ademt hij nu rustig en is zijn apparatuur stil geen toeter ..geen bel en stil a live .
Dag drie krijg ik te horen dat ik morgen vroeg aan de beurt ben ze gaan een stent inbrengen om de vaten die dicht geslipt zijn weer te openen ,ik hoop dat deze dag snel voorbij gaat Toon komt weer een bezoek brengen ik moet lachen iedere keer als hij komt neemt hij een kwart van de inhoud van mijn koffer mee ,zodat ik nu bijna de hele inhoud om mijn bed verzameld heb maar ik heb nergens een kast waar het in kan en ik heb het niet echt nodig ik weet hij bedoeld het goed en neemt het gedwee weer mee retour ,
het avond eten wordt geserveerd ...alleen de lucht al ..ik til het deksel op en een stuk gekookt vlees drilt op de ongare rijst heen en weer ik spreek mezelf toe ...je bent verwent je hebt geen respect voor het eten ik probeer een hap en denk ja...ik ben verwend maar gelukkig niet de enige tegen over mij gaat ook alles onaangetast weer terug ,de nachtdienst wordt gewisseld en ik ben blij dat het weer Manos is die nachtdienst heeft ,hij is een grote vent met handen zo groot als kolenschoppen hij is lief nee geen homo type hij is getrouwd zijn vrouw werkt op de universiteit in Athene en geeft computerles hij verdiend per maand 700 euro en ze zien elkaar een keer per twee maanden we praten bijna de hele nacht over de toestand in Griekenland hij wrijft mijn zere rug in en zegt me aldoor te relaxen hij zet zacht de muziek aan waarna ik eindelijk een uur in slaap val .
Hoi de dag is aangebroken kan haast niet wachten en eindelijk om half tien wordt ik gehaald , beneden ik kijk mijn ogen uit een klein ziekenhuis? het is groot genoeg ik zie best lange gangen met veel kamers het zijn kamers van twee ik rij de operatie kamer binnen en mag op het bed gaan liggen kan alles mee kijken zie hoe het bloed uit de aderspuit en er iets in gebracht wordt ik draai het hoofd de andere kant op en zie hoe de draad naar mijn hart gebracht wordt ...Elsa now you have to look !..en het was alsof de kerstverlichting aan gezet werd whouw je zag het bloed door het donkere gedeelte gaan ,in twintig minuten zat er nieuw leven in me .
En hup weer naar boven met de rolstoel, morgen als alles goed is mag je naar beneden ik kon niet stil liggen in het bed iedere keer leek het op een honden mand en Manos had weer nachtdienst hij lachte en keek naar mijn arm ' now you have new life beautiful.
De volgende dag na de lunch mocht ik een verdieping lager ...de gewone kamer van twee ,er lag al iemand een Nederlandse vrouw uit Volendam Olga ze glimlachte heel lief ik stelde me voor en het gesprek gaat dan ook gelijk over wat heb jij ,Olga was 65 en had een hersenbloeding gehad ,op dat moment realiseer ik me dat ik heel veel geluk heb gehad je zal maar een hersenbloeding hebben
Olga gaat de volgende dag met speciale begeleiding naar huis ...inmiddels gaat het beter met haar .
De volgende dag ik kan echt niet meer wachten ik sta om 7 uur bij de koffieshop beneden voor een warme koffie en een toostie bij Sophie wat een delicatesse ! daarna loop ik de trap op weer naar de derde verdieping en kom halverwege dokter Vardakis tegen die me verbaasd aankijkt vanwege mijn goede conditie waarna hij een seconde later bestraffend vraagt of ik beneden soms gerookt heb ...nee echt niet antwoord ik er komt nooit meer een sigaret tussen mijn lippen ik zal het goede werk van u niet kapot maken dank u dokter voor mijn nieuwe leven ,en ik stoom verder de trap op ,om 1 uur komt Kostas me halen en dan mag ik verder gaan met vakantie vieren ....misschien wel de beste van de laatste jaren .
We besloten om daarna nog wat te drinken in een rustig gedeelte van de stad terug lopend naar het bus station begon de ellende, Toon wilde geen enkel risico nemen en nam een taxi naar het medical centrum in Malia ,na wat eerste handelingen werd ik voor mijn gevoel in een Mickey Mousse ambulance naar een clinic in Heraklion vervoerd bij elke bocht hing ik in de touwen , en even later lag ik op de intensive care.
De tweede dag is aangebroken op de intensive care maar er gebeurd met mij nog niets terwijl aan de overkant van alles aan de hand was, die nacht hebben ze de Belg in slaap toestand gebracht zodat hij niet aldoor de slangen en maskers uit zijn lijf trekt ook hebben ze hem tweemaal gereanimeerd terwijl ik zachtjes mompelde in mezelf ...kom op ga niet dood, kom op verdomme ,er zijn geen gordijnen of schermen waarmee ze alles verbergen je maakt het visueel allemaal live mee gelukkig ademt hij nu rustig en is zijn apparatuur stil geen toeter ..geen bel en stil a live .
Dag drie krijg ik te horen dat ik morgen vroeg aan de beurt ben ze gaan een stent inbrengen om de vaten die dicht geslipt zijn weer te openen ,ik hoop dat deze dag snel voorbij gaat Toon komt weer een bezoek brengen ik moet lachen iedere keer als hij komt neemt hij een kwart van de inhoud van mijn koffer mee ,zodat ik nu bijna de hele inhoud om mijn bed verzameld heb maar ik heb nergens een kast waar het in kan en ik heb het niet echt nodig ik weet hij bedoeld het goed en neemt het gedwee weer mee retour ,
het avond eten wordt geserveerd ...alleen de lucht al ..ik til het deksel op en een stuk gekookt vlees drilt op de ongare rijst heen en weer ik spreek mezelf toe ...je bent verwent je hebt geen respect voor het eten ik probeer een hap en denk ja...ik ben verwend maar gelukkig niet de enige tegen over mij gaat ook alles onaangetast weer terug ,de nachtdienst wordt gewisseld en ik ben blij dat het weer Manos is die nachtdienst heeft ,hij is een grote vent met handen zo groot als kolenschoppen hij is lief nee geen homo type hij is getrouwd zijn vrouw werkt op de universiteit in Athene en geeft computerles hij verdiend per maand 700 euro en ze zien elkaar een keer per twee maanden we praten bijna de hele nacht over de toestand in Griekenland hij wrijft mijn zere rug in en zegt me aldoor te relaxen hij zet zacht de muziek aan waarna ik eindelijk een uur in slaap val .
Hoi de dag is aangebroken kan haast niet wachten en eindelijk om half tien wordt ik gehaald , beneden ik kijk mijn ogen uit een klein ziekenhuis? het is groot genoeg ik zie best lange gangen met veel kamers het zijn kamers van twee ik rij de operatie kamer binnen en mag op het bed gaan liggen kan alles mee kijken zie hoe het bloed uit de aderspuit en er iets in gebracht wordt ik draai het hoofd de andere kant op en zie hoe de draad naar mijn hart gebracht wordt ...Elsa now you have to look !..en het was alsof de kerstverlichting aan gezet werd whouw je zag het bloed door het donkere gedeelte gaan ,in twintig minuten zat er nieuw leven in me .
En hup weer naar boven met de rolstoel, morgen als alles goed is mag je naar beneden ik kon niet stil liggen in het bed iedere keer leek het op een honden mand en Manos had weer nachtdienst hij lachte en keek naar mijn arm ' now you have new life beautiful.
De volgende dag na de lunch mocht ik een verdieping lager ...de gewone kamer van twee ,er lag al iemand een Nederlandse vrouw uit Volendam Olga ze glimlachte heel lief ik stelde me voor en het gesprek gaat dan ook gelijk over wat heb jij ,Olga was 65 en had een hersenbloeding gehad ,op dat moment realiseer ik me dat ik heel veel geluk heb gehad je zal maar een hersenbloeding hebben
Olga gaat de volgende dag met speciale begeleiding naar huis ...inmiddels gaat het beter met haar .
De volgende dag ik kan echt niet meer wachten ik sta om 7 uur bij de koffieshop beneden voor een warme koffie en een toostie bij Sophie wat een delicatesse ! daarna loop ik de trap op weer naar de derde verdieping en kom halverwege dokter Vardakis tegen die me verbaasd aankijkt vanwege mijn goede conditie waarna hij een seconde later bestraffend vraagt of ik beneden soms gerookt heb ...nee echt niet antwoord ik er komt nooit meer een sigaret tussen mijn lippen ik zal het goede werk van u niet kapot maken dank u dokter voor mijn nieuwe leven ,en ik stoom verder de trap op ,om 1 uur komt Kostas me halen en dan mag ik verder gaan met vakantie vieren ....misschien wel de beste van de laatste jaren .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten