ik hoor mensen vaak trots  zeggen dat ze niet verandert zijn in de loop der jaren... zo denk ik dan jammer niets bijgeleerd ,terwijl ik elk jaar het gevoel heb dat er van binnen en van buiten van alles evalueert , ik  zal een fout uit het verleden niet gauw herhalen en het verdriet als iemand sterft is meer logies geworden de rouw is afgezwakt omdat je weet dat een ieder dat lot wacht aan het einde van de rit , een voordeel is het milder worden in een oordeel en vooroordelen heb ik al lang afgeleerd :ken u eigen fouten". Om over de buiten kant maar te zwijgen ik voel dat alles minder wordt... mijn dijen zetten uit de buik gaat hangen de gewrichten slijten het vel gaat lubberen en elk jaar  nemen de krachten af ik heb de mot in mijn lijf !
Maar altijd blijft er van mijn echte ware ik wel wat moois zitten.... mijn optimisme mijn humor het sociale en loyale geef maar weg ,leve de lol .....dat zijn de dingen die ik altijd in mij draag omdat ze bij mij horen voor de rest van de tijd blijf ik evalueren tot de dood want je moet nooit stil staan dat doet wereld ook niet!