NIETS BLIJFT HET ZELFDE

 .
Mijn  vakantie's waren de  toppers  van het jaar  reizen  met  vrienden verre  reizen gewoon  kijken  waar  je  uit  kwam ,rugzak,,vliegtuig  ,hoe  gevaarlijker  hoe  mooier ,tot  dat  ik het  een keer  rustiger  wilde en  een  keer helemaal alleen  ging  reizen ,Griekenland  is  mooi  had ik gehoord ,rugzak op en met de trein  naar  Brindisi  met de  boot  naar Corfu ,en tot mijn  verbazing    ontmoette  ik  de  mooiste  mensen  ,maakte  veel vrienden .
Op de veerboot  van Italië  naar  Corfu kwam ik  tot  ontdekking  dat  bijna  al  mijn  bagage  weg  was ,waarschijnlijk  gestolen ,de  volgende dag zette ik  voet op  Griekse  bodem ,zonder iets  behalve  een  anti  plastiek  tasje  waar mijn  handbagage  in  zat
mijn eerste  gedachten waren  gewoon  de  volgende  boot  terug  en weer  naar huis.
Gelukkig is daar  niets  van gekomen ,op  een terras  ontmoette  ik  Tineke  ,die  op een  vriendin wachtte ,die  met  de  auto naar  een  garage  was  om een kapotte  band te  repareren ,ze  hoorde mijn  hele  verhaal  en stelde  voor  er  eerst  een  nachtje  over  te  slapen  de   tent  van hun  had  een  grote  luifel  en  daar  kon  ik  slapen ,inmiddels  was  haar   vriendin  terug  en die was  het  er  mee eens.
Maar  eerst  de  berg Kerkyra  op en genieten van het uitzicht met  een  kop  thee , half weg de  berg  kwamen  we  Janis  tegen  die enthousiast  stond  te  zwaaien  bij  het  zien van de  auto  met Nederlands  kenteken ,met  een  woordenboek in de  hand vroegen wij hem of  er  een  slager  in de  buurt  was  die  kip verkocht,
hij  begon te lachen en vroeg aan de  meisjes  ,in  vloeiend  Nederlands of  het Grieks was  wat  gesproken  werd  ,wij reageerden  nog  verbaasder  en  vroegen  ben je Nederlander?
het  antwoord  was  nee ,ik  ben  een Griek die in Nederland  woont  en  met   familie  hier  de  vakantie  door  brengt  bij   mijn  schoonouders.
Hij  nam  ons  mee  naar  de  top van  de  berg  waar  de  rest  van  zijn  familie  zat ,het  werd  een  pracht  middag  tot  we  laat   in  de  avond  zingend  de  camping  opreden.
De  volgende  ochtend  was  Janis  al  vroeg  op  de  camping  om  een  tent  op  te zetten  voor  mij , daarna  nam  hij  ons  mee  voor  een kop  koffie  in de  hoofdstad  van  het  eiland  'heb  je  nog  geld nodig ' vroeg  hij ,ik  was  verbaasd  en  overdonderd  door  zoveel  goedheid  'nee ' antwoordde  ik ,ja  sprak hij ik ben zo vaak geholpen door  Nederlanders onderweg  zeg  het  maar.
Van  af  die  tijd  konden  de Grieken bij  mij  nooit geen  kwaad  meer  doen het waren  de  twee  leukste  weken ,met twee leuke meiden  die  in Amsterdam   onderwijzers  waren op  verschillende  scholen ,en een  manager   die  naar  ons  land  was  gevlucht  voor  het Griekse  regime  toen  der  tijd .
Een paar jaar  geleden las ik in een  landelijke  krant  van  zijn  overlijden  ,Janis  ik zal je altijd  dankbaar  blijven voor  de  mooie  herinnering  aan  die  tijd  op  Corfu!


Jaren later  werd  het   Kreta  ,waar  ik  in het vliegtuig  de  liefde van mijn leven ontmoeten ,echt  de liefde van mijn  leven ,het  mocht  slechts  zeven jaar  duren ,maar  ik  tel ze vele malen dubbel ik had er geen een willen  missen!,het  noodlot  heeft  ons  gescheiden maar  de romance van mijn  leven was  een feit!
Vraag  en  antwoord  lagen  al in onze ogen ,zo iets gebeurt   slechts  eenmaal in je leven .  
Alle keren  dat  we samen waren was  zo  intens  warm en liefde  vol  we  dreven  op  de  liefde , elke  keer de pijn bij  het  weg gaan ,ik  zal  het  altijd  met  me  mee  dragen tot  het einde  van  mijn leven  met  beide  armen zal ik de liefde de  zuivere tederheid  blijven omvatten. Vaak weg  naar het buitenland  voor  zijn baan , de dagen en weken ,
vlogen  voorbij   telefonisch  was  er bijna dagelijks contact ,het  was een spel  van ons om alles stil te houden  ons  geheim ,  nog een paar jaar de buitendienst doen veel  reizen en daarna zouden we echt   permanent samen zijn ,de weken dat  hij  er was  namen we vakantie en was ik het huis uit  ,niet tot vreugde van mijn moeder ,waar ga je dan heen?  op haar sterfbed heb ik het haar pas verteld .
Andreas was er toen al niet meer ,alleen onze  mooie  herinneringen zijn gebleven ,  in  mijn huid geweven  tot  in  het  diepst van mijn ziel  , voor  altijd  zal ik ademen voor beide.
Ooit  zal je mijn hart  opnieuw  ontdekken ,en er  alles  wat  er is in  terug  vinden
Ik vraag mezelf soms af  ,hoe het nu geweest zou zijn als het anders gegaan was ,waren we nog gelukkig  geweest? of misschien gescheiden ,ik denk dat een leven loopt zo als het is uit gestippeld voor een ieder ,en je het geluk moet pakken op het moment dat het er is .
 Kijk  en zie   het  eerste  verval van mijn lichaam ,  om  mij heen ook oudere   mensen die ik al jaren ken ,naar  het  einde toe leven en zie hoe de liefde slijt en veranderd  in zorgen voor  elkaar ,de hevigheid is al jaren bij ze  verdwenen  ,ze leven niet echt meer  als geliefde  ,slapen apart ,een  gewoonte   kusje  als je naar een  club  gaat waar nog enig  vertier is ,de volgende dag  zijn ze  het vergeten ,als je hen zou  vragen wat voor hun   nu    de  essentie  van het leven is antwoorden ze :eten ,slapen ,drinken en zo oud  mogelijk worden .